Voor veel Nederlandse fietstoeristen zijn Zuid-Limburg en de Ardennen gesneden koek. Toch ligt er op vergelijkbare afstand (ietsje verder) een gebied dat minstens zoveel te bieden heeft: de Eifel. Deze streek heeft een beetje een ‘bejaard’ imago, zeker als je de rondvaartboten op de Moezel bekijkt. Toch kan de sportieveling hier ook z’n lol op. En dat is precies wat we deden tijdens de Eifel Cycling Classic.
Eifel Cycling Classic
Ik trok in september tijdens het laatste zomerse weekend van het jaar naar Gunderath, een onbeduidend vlekje op de landkaart, maar vooral bekend vanwege een sfeervol park van Center Parcs genaamd Park Eifel. Daar wordt al 13 jaar de Eifel Cycling Classic georganiseerd. Alle reden om er eens aan mee te doen, dacht ik.
Collega Bram de Vrind, onder meer freelancer voor dit blad, maakte me attent op deze tocht, waar hij sinds een aantal jaren de routes voor uitzet. In tegenstelling tot veel andere cyclo’s en gran fondo’s kent deze toertocht elk jaar een ander parkoers. Wat mij betreft kunnen veel organisaties hier een voorbeeld aan nemen.
De Eifel is groot, divers en kent in tegenstelling tot de Ardennen en Zuid-Limburg geen beklimmingen die je ‘moet’ gedaan hebben. Voor mij belangrijke inspiratie om naar de Eifel af te reizen. De Eyserbosweg en de Redoute heb ik na zo’n 25 keer wel zo’n beetje gezien. Vanuit mijn woonplaats Groningen is het Center Parcs Park Eifel 4,5 uur rijden, en met een podcastje in de oren vliegt de tijd om. Nog een voordeel ten opzichte van de Ardennen: je hoeft niet door het naargeestige Luik te rijden.
Connor McGregor
Deelnemers kunnen kiezen uit de 150, 100 en 50 kilometer. Ik kies voor de langste afstand. De zon schijnt al vroeg hoog aan de hemel en vanuit Center Parcs rijden we met een paar honderd man tegelijkertijd weg. Een bescheiden aantal, maar Lisanne Bos van Center Parcs Meetings&Events legt me uit dat de organisatie niet perse enorm hoeft te groeien. Het park heeft natuurlijk ook een limiet aan z’n capaciteit.
...
Gelukkig blijkt de Aspeler Bachtal een heerlijke loper. Een zeer gematigde klim over een perfect asfaltpad dwars door een bos. Ik kijk links van me en ik denk dat Connor McGregor me voorbij steekt. Het blijkt om Marvin van der Pluijm te gaan, de Nederlandse kampioen elite zonder contract van 2003 die inmiddels beschikt over een ontzagwekkende baard.
Na weer een snelle, mooie afdaling over perfect asfalt steken we de Rijn over bij het middeleeuwse centrum van Boppard, niet ver van Koblenz. Mobieltjes worden erbij gepakt voor de nodige selfies, want de Rijn op de achtergrond en de wijngaarden op de steile hellingen zorgen voor mooie plaatjes.
Bron en hele artikel: Wielerrevue
Last Minute, Meivakantie, Pasen, Pinksteren, Hemelvaart,
Zomervakantie, Herfstvakantie, Kerstvakantie, Voorjaarsvakantie,
.webp)
