De Kids Climate Conference, de droom van elke bioloog

Center Parcs De Eemhof, donderdag 21 en vrijdag 22 juni 2012, de langste dagen van het jaar, zonnig en aangenaam, gewoon perfect weer.   De weergoden moeten ons gunstig gestemd zijn geweest, want de dagen voordien en ook na het evenement heeft het echt heel erg veel geregend. Op De Eemhof waren zo'n 140 kinderen te gast, jongeren die 2 dagen lang gewerkt en nagedacht hebben over de toekomst van onze aarde. Een toekomst die heel anders zal moeten zijn dan hoe het er nu aan toe gaat. Een betere zorg voor het klimaat, een verantwoord gebruik van grondstoffen, een eerlijke verdeling voor alle mensen, en zeker ook ruimte voor alles wat leeft. De aarde moet een aangename plek blijven voor de toekomst. En natuurlijk kan je daar het beste over nadenken met de jeugd van nu. Zij nemen immers straks deze aarde van ons over.   Het initiatief voor dit geweldig concept komt van Michel Busman, een collega van Center Parcs. Hij heeft er alle moeite voor genomen om het project mogelijk te maken. Michel heeft de nodige partners gevonden, die samen met Center Parcs dit grootse evenement ondersteunden.   Het is een uitzonderlijke conferentie geworden, waarbij de jongeren echt het allerbeste van zichzelf hebben gegeven. Thema's als zuiver water, eten voor alle mensen, wonen en energie zijn twee dagen lang door de hele groep jongeren ervaren. De eerste dag was de dag van het zelf doen, het zelf aan je eigen lijf ervaren, situaties in het echt meemaken. Uit deze opgedane ervaringen werd de wijsheid gehaald om op dag 2 een aanbevelingsboek te maken. Dit boek werd aangeboden aan de beleidsmakers van Nederland en van daaruit naar de hele wereld!   De dag van het doen - de 1ste dag - heb ik samen met mijn assistent Bart voor onze rekening genomen.  Er is een "klimaatkamp" opgezet. Rondom een gezellig kampvuur stond de grote tent opgesteld met in het achterland de vier ervaringszones. Op de ervaringsplek van "wonen" zijn er hutten opgetrokken uit gevlochten wilgentenen, werden er betonbuizen omgebouwd tot bosbedden en is ook nog een sober houten schuilhuis in elkaar gezet. We hebben samen putten gegraven tot we het grondwater bereikten en onze zelfgemaakte filterinstallatie deed er dienst.  Ik heb het zuiver water kunnen drinken. Je kon er zien en voelen hoe een vis zich in het water beweegt.  Een hele stoet met kinderen heeft - net zoals een Afrikaans kind dat elke dag moet doen - met emmers water gesjouwd om de dagvoorraad van het gezin aan te vullen. En als het over voeding ging, dan waren de ervaringen telkens uniek. Er stonden krekels en wormen op het menu, en geloof me, op een hoge uitzondering na, heeft iedereen ze geproefd. We hebben samen geiten gemolken, de tuinen en veldjes gespit en geplant. Er is geoogst en deze oogst hebben we tot eten verwerkt. Er stond aardappelschillensoep op het menu. Kortom, het was eten maar dan anders dan we gewend zijn. Op de energieplek kon eigen energie opgewekt worden met een fiets en kon je voelen hoe sterk de wind wel niet is die grote windmolens in beweging brengt. Met een zonnepet kon je een kleine ventilator laten draaien.   Het was een dag boordevol unieke ervaringen en indrukken, gewoon even met de voeten in de echte klimaatproblemen staan. De betrokkenheid en de inzet van elk kind was groot en niemand die aan de kant bleef zitten. Gewoon zeldzaam om te zien. Je kan je niet voorstellen hoeveel van deze jonge mensen zich verbonden voelen met het welzijn van de aarde. Jonge mensen, die verantwoording vragen over mijn eigen omgaan met de wereld. Een compleet nieuwe ervaring die je doen nadenken over "hoe ga jij straks op reis?" en "eet je nog vlees van industrieel gefokte dieren?".   Voor mezelf was die eerste dag een topper. Alles, maar echt ook alles, liep beter dan we konden plannen. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik het mocht meemaken.   De tweede dag stond alles in het teken van de bundel van adviezen, die de kinderen wilden aandragen. Er werden kreten en ideeën opgeschreven, schetsen en detailtekeningen gemaakt. Er kwamen totaal nieuwe inzichten en meningen naar boven, waarbij ze zichzelf niet wilden sparen. Bij al die jeugdige deelnemers voelde je de wilskracht en de hoop op een betere wereld. Op deze dag werkten de jongeren vanuit kleine tentjes. Elke groep kreeg hulp van een sneltekenaar, die hen heeft geholpen om alle voorstellen mooi in beeld te brengen. En zo ontstond er een machtig boekwerk met meer dan 70 pagina's, alles op grootformaat. Een boekwerk, dat uniek en inspirerend is, een klimaatboek waarin deze jonge mensen hun ziel hebben blootgelegd.    Het boekwerk werd de week nadien aangeboden in de Tweede Kamer. Van bijna elke Nederlandse partij was de milieuwoordvoerder aanwezig. Met grote bewondering namen ze het boek van de kinderen in ontvangst. Een moment van ontroering kan ik je vertellen. Het was een superervaring voor mezelf, net als voor al die jongeren. Er is nog hoop voor de aarde, dat heb ik zelf ontdekt. Ik heb ook ontdekt, dat wij binnen Center Parcs best veel geweldige mensen hebben. Jonge mensen, waarvan ik de kracht, de kennis en de inzet heb onderschat. Mijn oprechte dank aan Michel, Ilse, Bart en al de groenjongens van de verschillende parken, die mee geholpen hebben om alles zo goed te laten verlopen. Dank voor hun oprechte verhalen, hun betrokkenheid bij ons bedrijf maar ook met onze wereld. Dank ook aan alle mensen waarvan ik de naam kwijt ben maar nooit hun gezicht zal vergeten. Mijn plantenkennis is nu eenmaal beter dan mijn mensenkennis, verontschuldig me. -

Bron: Blog Jean Henkens